unnamedUAF, oktober 2016. Misschien had ze opluchting moeten voelen, of blijdschap, de dag dat ze aankwam in Nederland. De jarenlange onderdrukking, de verschrikkingen die Parwin Shabazy als activiste en sociologe in Iran mee had moeten maken, de zware reis die ze met haar jongste zoon achter de rug had, gescheiden van haar oudste zoon en haar man; ze was moe, doodmoe, en snakte naar vrijheid en een nieuw leven. [Lees het artikel ]

Written by Marianne Lamers